Metody oceny ryzyka
nr katalogowy: 150941
Europejska Dyrektywa Maszynowa wymaga, aby dla każdej maszyny przed wprowadzeniem jej na rynek przeprowadzono analizę ryzyka. Konwergencja technologii informacyjnej (IT) i operacyjnej (OT), a także szybki rozwój technologiczny spowodowały konieczność zmiany Dyrektywy Maszynowej. W rezultacie opracowano nowe rozporządzenie dotyczące maszyn, które zastąpi Dyrektywę Maszynową jako podstawę prawną. Zawiera ono dodatkowe wymagania dotyczące przeprowadzania analizy ryzyka. Oprócz ogólnej procedury analizy ryzyka, wprowadzono różne metody oceny ryzyka, których funkcje wyjaśniono w artykule. Podstawa prawna Zgodnie z dyrektywą maszynową UE 2006/42/WE producent maszyn nie może wprowadzić maszyny na rynek, jeśli stwarza ona zagrożenie. Producent, w celu wydania pisemnego potwierdzenia, przeprowadza ocenę zgodności CE, która obejmuje sporządzenie analizy ryzyka. Maszyny mogą nosić znak CE tylko wtedy, gdy proces oceny został w pełni zakończony, a analiza ryzyka wykazała, że maszyna jest bezpieczna. Dyrektywa Maszynowa opisuje proces analizy ryzyka w sposób bardzo ogólny, nawet jeśli w załączniku wymienia możliwe zagrożenia, które należy uwzględnić podczas dokonywania analizy. Bardziej dokładny opis procesu można znaleźć w normie ISO 12100 – Ocena ryzyka i ograniczanie ryzyka (rys. 1). Określa ona proces iteracyjny, w którym najpierw identyfikuje się, szacuje oraz ocenia rodzaje zagrożeń. Jeśli ocena wykaże, że występują niedopuszczalne zagrożenia, wówczas należy je zminimalizować. Procedura ograniczania zagrożeń jest podzielona na trzy etapy, a przestrzeganie kolejności tych etapów jest obowiązkowe. Pierwszy z etapów dotyczy zastosowania rozwiązań konstrukcyjnych, które są bezpieczne same w sobie. Oznacza to, że maszyna musi być zaprojektowana w taki sposób, aby była bezpieczna. Jeśli nie jest to możliwe, producent może zastosować odpowiednie techniczne środki ochronne i uzupełniające środki ochronne. Należą do nich na przykład o[…]
