Problematyka mycia elementów obrabianych po operacjach docierania jednotarczowego powierzchni płaskich
nr katalogowy: 148953
Streszczenie: W artykule omówiono wybrane zagadnienia mycia elementów po wykończeniowej obróbce ściernej luźnym ścierniwem. Przedstawiono technikę pooperacyjnego mycia ultradźwiękowego, czasochłonność oczyszczania drobnych elementów z ceramiki technicznej oraz skuteczność mycia ręcznego i ultradźwiękowego żeliwa sferoidalnego po docieraniu. Słowa kluczowe: obróbka ścierna, docieranie, skażenie powierzchni ścierniwem, mycie ultradźwiękowe Wprowadzenie Współcześnie, docieranie należy do podstawowych sposobów ściernej obróbki bardzo dokładnej. W tej technologii nie występują ograniczenia dotyczące gatunków obrabianych materiałów oraz rodzaju kształtowanych powierzchni. Docierane są zarówno materiały metalowe, jak i niemetalowe, w tym ceramika techniczna. W praktyce warsztatowej przeważa obróbka powierzchni płaskich na docierarkach jednotarczowych [1]. Kształtowana struktura stereometryczna powierzchni jest bardzo korzystna w połączeniach ruchowych elementów z uwagi na zdolność do utrzymywania warstwy smaru, w połączeniach zaś stałych – ze względu na dużą nośność. Docieranie jest stosowane w zaplanowanym wytwarzaniu elementów konstrukcyjnych, w tym również montażu zespołów z wykorzystaniem kompensacji technologicznej, przy budowie prototypów urządzeń oraz w różnego rodzaju pracach remontowych. Jedną z wad docierania luźnym ścierniwem jest występujące skażenie powierzchni mikroziarnami ściernymi, szczególnie materiałów miękkich lub zawierających miękkie składniki struktury. Istotnym problemem jest również skuteczność mycia elementów po docieraniu. Naświetlenie tych zagadnień jest głównym celem artykułu. Technika mycia ultradźwiękowego Oczyszczenie powierzchni przedmiotów po ściernej obróbce wykończeniowej jest zadaniem ważnym, nie tylko z eksploatacyjnego punktu widzenia, lecz także w aspekcie zachowania czystości montażu zespołów. Także po[…]
